In dit Koepelkerkconcert brengt organist Diederik Blankesteijn een aantal pianowerken van Franz Liszt op het orgel. Diederik deed een spetterend eindexamen aan het Conservatorium van Amsterdam waarin zijn eigen bewerking van de beroemde Pianosonate in h-moll de hoofdrol speelde. Samen met twee kleinere werken van Liszt vormt deze sonate een virtuoos en diepgaand programma, waarin het prachtige Bätz-orgel volledig tot bloei komt.

Franz Liszt was een baanbrekende pianist, die aan de wieg stond van het pianorecital zoals wij dat vandaag nog kennen. Hij verlegde de klavierkunst in technisch opzicht naar ongelooflijk hoge niveaus, maar was daarnaast een superster en een man van de wereld, die bij zijn publiek ongekende adoratie opriep en wiens concerten het gesprek van de dag waren. Later in zijn leven besteedde Liszt steeds meer tijd aan compositie, en verlegde hij ook op dat gebied de grenzen van het gebruikelijke. Een goed voorbeeld hiervan is de Pianosonate, een werk van meer dan een half uur dat bestaat uit verschillende contrasterende thema’s, die zonder enige onderbreking worden uitgewerkt en tegen elkaar uitgespeeld. Het resultaat is een onvergelijkelijke, diepgaande ervaring waarbij de luisteraar van hoogte naar diepte wordt meegesleept, van lieflijke melodieën naar dramatische duisternis, en steeds op het puntje van de stoel zit.

Het arrangement van Diederik Blankesteijn zelf is, in tegenstelling tot andere bewerkingen voor orgel, speciaal toegesneden op de historische orgels die ons land rijk is, met al hun mogelijkheden en beperkingen.

Voorafgaand aan dit magnum opus klinkt de Consolation in Des, een nocturne-achtig pianowerk met een religieuze, koraalachtige sfeer. Het verbaast dan ook niet dat Liszt zelf deze Consolation al voor het orgel bewerkte.

Ook Sposalizio is bewerkt door orgel, maar dan door de Amerikaanse meesterorganist Edwin Lemare. Sposalizio komt uit Liszts Années de Pèlerinage (‘pelgrimsjaren’). Dat is een serie pianostukken geïnspireerd door indrukken die hij op zijn reizen opdeed. De tweede serie baseert hij op wat hij in Italië is tegengekomen. Sposalizio is geïnspireerd door Rafaëls schilderij Het huwelijk van de Maagd Maria (1504) dat ook op de poster voor dit concert te zien is. Het stuk heeft een sereniteit die aansluit op het schilderij en op de religieuze ernst van het gebeuren. Toch is ook de warmte en dramatiek hoorbaar die past bij jeugdige liefde.